Πες ότι ζεις στην Ιαπωνία σε μια περιοχή μικροαστική κι έχεις αυτό το σπίτι, χτισμένο προ τριακονταετίας.
Και ότι σκοπεύεις να το ανακαινίσεις για να γίνει πιο λειτουργικό και μοντέρνο [είναι δυόροφο, με μικρά σκοτεινά δωμάτια και τίγκα στον ξύλινο τοίχο]. Κι ότι είναι έτσι χτισμένο, που δεν το βλέπουν οι ακτίνες του ήλιου [ό,τι φυτό βάζεις στο καθιστικό, ξεραίνεται]. Αποφασίζεις έτσι να πας σε ένα αρχιτεκτονικό γραφείο, να το δείξεις και να σου πουν τι μπορεί να γίνει με λίγα λεφτά και με αυτά τα κουτσά και στραβά που ήδη υπάρχουν. Και τους λες ότι οι κατασκευές θα πρέπει τελειώσουν γρήγορα, επειδή δεν μπορείς να ξεσπιτωθείς. Αυτοί το τσεκάρουν, τσεκάρουν και τα λεφτά που έχεις να χαλάσεις και αφού σπάσουν το κεφάλι τους, αρχίζουν τις επισκευές και τα γκρεμίσματα και στο φτιάχνουν έτσι:
Δηλαδή αγνώριστο. Όχι τόσο εξωτερικά, γιατί αν εξαιρέσεις το αριστερό κτίσμα, δεν άλλαξαν και πολλά. Ούτε καν οι γείτονες δεν το πήραν είδηση για να σου φέρουν την πολεοδομία. Μέσα όμως έγινε νέο σπίτι. Ευρύχωρο, φωτεινό, λειτουργικό, με φυτά παντού [που είναι ευτυχισμένα γιατί το νέο σπίτι είναι σαν θερμοκήπιο] και μεγάλους χώρους που απορείς πώς προέκυψαν σε ένα πρώην στενάχωρο σπίτι.
Οι αρχιτέκτονες λέγονται Mizuki Imamura & Isao Shinohara of miCo και τους αξίζει η δημοσιότητα, επειδή έκαναν έναν άθλο εκμεταλλευόμενοι όσα είχαν στη διάθεσή τους. Δηλαδή λίγα. Και το μικρό σπίτι στο House Komazawa Park έγινε θέμα σε ένα σωρό σάιτ.
Είναι από εδώ.